آزمايش ژنتيك پدر

آزمايش ژنتيك پدر و به طور كلي آزمايش ژنتيك در تمامي مردان به دو منظور انجام مي شود. گاهي اين آزمايش براي تعيين هويت و تاييد رابطه ي پدر و فرزندي بوده و گاهي نيز به منظور تشخيص علل ناباوري در مردان انجام مي شود. ما در اين مطلب قصد داريم به طور خلاصه به هر يك از اين موارد بپردازيم. با ما همراه باشيد.

الف. آزمايش تعيين هويت

تعيين هويت، يك آزمايش جهت تعيين رابطه پدر و فرزندي است كه در آن، نمونه دي ان اي پدر و فرزند با يكديگر مقايسه مي شود. گاهي انجام اين آزمايش پيش از به دنيا آمدن فرزند مورد نياز قرار مي گيرد، در چنين مواردي نمونه گيري از جنين انجام شده و با نمونه دي ان اي پدر مقايسه مي شود. به عبارت ديگر آزمايش ژنتيك پدر و تعيين هويت به دو صورت انجام مي شود: 1- تشخيص پيش از به دنيا آمدن و با نمونه گيري از جنين 2- تشخيص با نمونه گيري خون از افراد

كاربردها

آزمايش تعيين هويت كاربردهاي مختلفي دارد و در موارد زيادي مورد استفاده قرار مي گيرد كه عبارت اند از:

• در زمان وقوع جرم و با نمونه گيري از متهمين
• گم شدن يكي از اعضاي خانواده
• تشخيص هويت افراد از روي آثار باقي مانده از جسد وي (در حوادثي مثل آتش سوزي، زلزله، تصادفات جاده اي، جنگ و …)
• جا به جا شدن نوزاد در هنگام تولد

• تشخيص همسان يا ناهمسان بودن دوقلوها
• تاييد رابطه ي بيولوژيكي در مسائل مربوط به سهم الارث هر يك از فرزندان خانواده

نمونه گيري

انجام نمونه گيري براي تعيين هويت در افراد مختلف را مي توان به وسيله ي يك سرنگ با ظرفيت 6 سي سي و با استفاده از EDTA كه نوعي ماده ي ضد انعقاد است، انجام داد. در نوزادان نيزمي توان با استفاده از نمونه هاي جمع شده در كارت هاي FTA و Guthrie اين آزمايش را به انجام رساند.

براي انجام آزمايش به وسيله ي اين گونه كارت ها بايد در هنگام تا زدن كارت، دايره ي مختص به نمونه در قسمت بالايي كارت قرار گرفته باشد. سپس سوراخ ريزي را سر انگشتان دست و پاي نوزاد به وسيله ي نوعي سوزن مخصوص و استريل شده، به وجود آورده و يكي دو قطره از خون را داخل دايره ي موجود در كارت قرار داد. سپس كارت را در همان حالت تا شده نگه داشت تا زماني كه كاملا خشك شود. از ديگر روش هاي نمونه گيري استفاده از بزاق و پوشش دروني دهان، تارهاي مو و ناخن هاي فرد، استخوان، دندان و يا حتي ته سيگار و آدامس جويده شده توسط فرد (در صورت در دسترس نبودن سلول هاي قابل آزمايش در درون دهان) مي باشد. نمونه گيري آزمايش ژنتيك مي تواند در منزل شما صورت پذيرد.

ب. تشخيص علل ناباروري در مردان

طبق آمارهاي موجود بيش از نيمي از دلايل مربوط به ناباروري در زوج ها، وجود اختلالات مختلف در هنگام توليد و انتقال اسپرم است. اين اختلالات مي تواند به دلايل مختلفي ازجمله بيماري هايي مانند اوريون، اختلالاتي مانند واريكوسل، نقائص ژنتيكي، نقائص هورموني و عوامل بيروني مانند تماس بيش از حد با فلزات سنگين و يا گرماي بيش از حد و …  بستگي داشته باشد كه در ميان اين عوامل بيشتر از سي درصد مشكلات ناباروري در مردان به علت وجود نقائص ژنتيكي و اختلالات كروموزومي اتفاق مي افتد. اين اختلالات، فقدان اسپرم و يا كم شدن تعداد آن، وجود برخي مشكلات در حركت و جابجايي اسپرم و مورفولوژي غير طبيعي آن را سبب مي شوند.

علل ژنتيكي مربوط به مشكلات ناباروري در مردان

مهم ترين عللي كه از لحاظ ژنتيكي باعث ناباروري در مردان مي شود، شامل موارد زير مي شود:

نقائص كروموزومي

اين اختلالات و نقائص، شامل مواردي از قبيل سندرم كلاين فلتر (كه بيشترين اختلال كروموزومي مشاهده شده در مردان است)، نقائص ساختاري در كروموزوم ها و موزائيسم مي باشد.

ريز حذف هاي موجود در بازوي بلند كروموزوم Y

سه ناحيه بر روي بازوي بلند كروموزوم Y وجود دارد كه تحت عنوان فاكتور آزواسپرميك يا AZF شناخته شده و در رشد جنسي نقش اصلي را ايفا مي كند، بنابراين با ايجاد هر گونه حذف در اين نواحي، ناباروري در فرد اتفاق مي افتد.

در مردان اوليگواسپرم، ميزان ريزحذف AZF هفت درصد بوده و در مواردي كه ناباروري ايديوپاتيك وجود دارد، ريزحذف در بازوي بلند كروموزوم Y ديده مي شود. اما با بررسي مولكولي دقيق (كه معمولا از روش Multiplex-PCR استفاده مي شود) به منظور تشخيص وجود ريزحذف در AZF، مي توان اين اختلال را با تكنيك هايي خاص درمان كرد. با اين حال اين نكته قابل ذكر است كه اين اختلال ارثي بوده و فرزندان پسر در افرادي كه اين اختلال در آن ها وجود دارد نيز به آن دچار خواهند شد.

ساير موارد

در اختلالات ناباروري عوامل متعدد ديگري نيز دخيل هستند كه شامل موارد زير مي شوند:

• عدم تشكيل مجاري دفران: در اين موارد اسپرم تشكيل مي شود اما توانايي خروج از طريق مني را ندارد.
• سندرم كارتاژنر: تحرك نداشتن اسپرم و عدم جود پروتئيني به نام Dynein باعث به وجود آمدن اين سندرم شده و ناباروري در فرد را موجب مي شود.
• ديستروفي عضلاني ميوتونيك: معمولا بين سنين 30 تا 40 سالگي عواملي چون تحليل رفتن عضلات در فرد، ديابت، آتروفي بيضه ها، كاتاراكت و ميوتوني در اين سندرم به وجود مي آيد.

شما مي توانيد به راحتي از طريق آزمايش آنلاين به صورت آنلاين آزمايش هاي مختلف را درخواست دهيد.